Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Η πόλις



Τα καλά ξεκίνησαν ήδη από χτες. Είδα έναν νέο φίλο και μιλήσαμε. Μου είπε πολύ σημαντικά πράγματα. Αν και ήμουνα βαρύς μέσα μου, αυτά που μου είπε τα κράτησα και τα δούλεψα.

Και σήμερα βαρύς ήμουν. Μετά όμως πήρα και έστειλα όμορφα μηνύματα, ο μόνος λόγος που πραγματικά μου αρέσει που έχω κινητό: τα μηνύματα. Εκείνη την ώρα περπατούσα πίσω από το Ιντερκοντινένταλ προς Καλλιρρόης. Σουρούπωνε. Η διαδρομή είχε μια αίσθηση μαγική. Η αγαπημένη πόλη, η πόλη των ονείρων μου. Κι ας λέω ότι έγινα άνθρωπος στο Λονδίνο, κι ας με γεμίζει νοσταλγία αβάσταχτη η θύμηση του Λονδίνου: στην Αθήνα υπήρξα ευτυχισμένος, της Αθήνας ο χάρτης είναι κατάστικτος με σημεία χαράς, με στίγματα συμπυκνωμένου χρόνου, έστω. Η Αθήνα είναι η μόνη μου πατρίδα, τελικά.

Συνέχισα να περπατάω. Έπεφτε το σκοτάδι ανάμεσα στα μεγάλα δέντρα της Καλλιρρόης. Το τραμ πέρασε από δίπλα μου κατάφωτο σαν έκπληξη, γεμάτο κόσμο. Ευτυχία με άγγιξε.

Και μετά αναλογίστηκα πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να λυπάμαι όταν αφήνω αυτήν την πόλη που αγαπάω. Η πόλις με ακολουθεί, την κουβαλάω μέσα μου. Με έχει κρύψει μέσα της και μου έχει δώσει καταφύγια, την κατοικώ. Έχει αφήσει τον χάρτη της να αποκτήσει νόημα για μένα, διάσπαρτος με θαύματα. Στο τέλος, εντυπώθηκε μέσα μου κι αυτή.

Και με αυτή τη σκέψη κοίταξα ψηλά τον ουρανό της και χαμογέλασα.

GatheRate

6 σχόλια:

  1. ωραίος τρόπος να το βλέπει κανείς. όποιο λόγο και αν βρίσκω εγώ, στο τέλος πάντα η λύπη νικά. φιλιά και καλή επάνοδο, σρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. απο κάποιον που είναι Λονδίνο και δεν ξέρει αν θα γυρίσει ή οχι: μας γάμησες

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ καλά. Τίποτα δεν πειράζει. Μαθαίνουμε για τις ρωγμές μας κι αυτές μας κρατάνε ακέραιους. Περιμένουμε για όλα αυτά που δεν μπορούμε να ρωτήσουμε. Εξάλλου το γενικότερο πλαίσιο της ζωής το έχει θέσει ο Roy καλύτερα, μην τα ξαναλέμε. I drove all night to get to you, is that alright?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Green Onion, για να σας παρηγορήσω: υπάρχουν και χειρότερα από το να μη γυρίσει κανείς από το Λονδίνο.

    Ανώνυμε, λίγο δεν κατάλαβα αυτό που είπατε, λίγο κάπως με άγγιξε. Δεν ξέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Green Onion, πίστέψτε τον τον Σράοσα, του έχουν συμβεί τα χειρότερα. :ΡΡΡ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ότι είναι μαγικό το πως μία συμπερασματική πρόταση (π.χ. Η Αθήνα είναι η μόνη μου πατρίδα, τελικά όπως γράφεις) ή ένας στίχος από ένα τραγούδι τα λύνουν όλα εύκολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή